Υπενθυμίζοντας τα σημεία στίξης – Ιστολόγιο άγριας ζωής της Γεωργίας

Μας έφερε οκτώ μοσχάρια και 38 χρόνια έρευνας ενθουσιασμού, και οι άνθρωποι έφεραν το θάνατό της.

Μια επιτυχημένη μητέρα

Γυναικείο αρ. Η 1281, με το παρατσούκλι Στίξη για ένα μοναδικό σχέδιο λευκών ουλών στο κεφάλι της, ήταν επιζήσασα και μία από τις πιο επιτυχημένες μητέρες δεξιάς φάλαινας στον Βόρειο Ατλαντικό της εποχής. Φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1981 στα ανοιχτά της Μασαχουσέτης ρίξει μπλεξίματα σε σχοινί ψαρέματος πέντε φορές, επιβίωσε από δύο μικρές κρούσεις σκάφους και σήκωσε οκτώ μοσχάρια τα επόμενα 38 χρόνια. Τα σημεία στίξης ήταν επίσης τακτικά στη Γεωργία, ενώ εντοπίστηκαν στα ανοιχτά της ακτής μας το 1986 με το πρώτο της μοσχάρι.

Η βαρυσήμαντη ζωή τηςΩστόσο, επισκιάστηκε από τον πόνο και την καταστροφή που έρχεται πολύ συχνά στις σωστές φάλαινες – ειδικά στις μητέρες.

Η κληρονομιά της

Εκτός από το να σε τρέξουν σκάφη και να πάρει κολλημένος στο σχοινί ψαρέματος η ίδια, έζησε τουλάχιστον δύο από τα μικρά της και δύο από τα δικά τους εξαιτίας αυτών των ίδιων ανθρωπογενών απειλών. Ο ένας πέθανε από εμπλοκή και ο άλλος από χτύπημα πλοίου. Δύο από τις γάμπες της, συμπεριλαμβανομένης μιας φάλαινας με βαθιές πληγές από έλικα στην πλάτη της, απλώς εξαφανίστηκαν. Η Εθνική Ένωση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) εκτιμά ότι το 62 τοις εκατό των σφαγίων της δεξιάς φάλαινας απλά δεν ανιχνεύονται.

Τον Ιανουάριο του 2016, το Punctuation γέννησε το τελευταίο της μοσχάρι – ένα αρσενικό να κάνει κρουαζιέρα για τελευταία φορά κοντά στο νησί St. Simons. Πέντε μήνες αργότερα, το μοσχάρι πέθανε στα ανοικτά των ακτών της Μασαχουσέτης αφού χτυπήθηκε από ένα σκάφος. Επιπλέον, κανένα από τα θηλυκά που γέννησε η Στίξη δεν είναι ζωντανή σήμερα.

Τον Φεβρουάριο του 2018, μια ομάδα του Clearwater Marine Aquarium που πραγματοποίησε έρευνες για το DNR φωτογράφισε το Punctuation σε μια κοινωνική ομάδα με άλλες επτά φάλαινες περίπου 30 μίλια ανατολικά του νησιού Jekyll. Δεν εθεάθη με μοσχάρι εκείνον τον χειμώνα, επομένως δεν είναι σαφές γιατί μετανάστευσε στους τόπους τοκετού στα νοτιοανατολικά. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ήταν το τελευταίο της ταξίδι εδώ.

Το περασμένο καλοκαίρι, το Punctuation εθεάθη να κολυμπάει για τελευταία φορά στον Καναδικό Κόλπο του St. Lawrence, πάνω από 1.500 μίλια από τη Γεωργία. Μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, το κουφάρι της ανακαλύφθηκε ανοιχτό σε φέτες και να επιπλέει στον κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου.

μικρόχτυπήθηκε από σκάφος.

Αντιμέτωποι με την εξαφάνιση

Τα σημεία στίξης δεν ήταν το μόνο θύμα εκείνο το καλοκαίρι. Οκτώ άλλες δεξιές φάλαινες βρέθηκαν νεκρές στον κόλπο του Αγίου Λαυρεντίου. Τρεις ήταν ενήλικα θηλυκά, δύο από τα οποία πέθαναν λόγω χτυπημάτων σε σκάφος. Μια άλλη φάλαινα που εθεάθη μπλεγμένη αλλά ζωντανή στον Καναδά βρέθηκε νεκρή στα ανοιχτά της Νέας Υόρκης αργότερα μέσα στο έτος.

Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, τα σημεία στίξης είχαν δει τουλάχιστον 250 φορές κατά μήκος της ανατολικής ακτής. Ακόμη και στον θάνατο ξεχωρίζει ως απόδειξη των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι φάλαινες και του αυξανόμενου φόβου που οδεύουν προς την εξαφάνιση.

Ο Κλέι Τζορτζ, ανώτερος βιολόγος στο Τμήμα Φυσικών Πόρων της Τζόρτζια, είπε ότι με τον ρυθμό που πεθαίνουν οι φάλαινες, θα μπορούσαν να «εξαφανιστούν λειτουργικά μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα».

«Πρέπει να σταματήσουμε να τους σκοτώνουμε και γρήγορα».

Ένα σκοτεινό παρελθόν & ένα ζοφερό μέλλον

Οι σωστές φάλαινες έλαβαν το όνομά τους από τους φαλαινοθήρες, καθώς ήταν οι «σωστές φάλαινες» για να σκοτωθούν – εύκολο να καμάκι και να αποδώσουν μεγάλες ποσότητες πολύτιμων υλικών. Το πετρέλαιο φαλαινών χρησιμοποιήθηκε για καύσιμα και σαπούνι, και το μπαλίνι (που τραβούνταν από τα μέρη που χρησιμοποιούν οι φάλαινες για να φιλτράρουν τα τρόφιμα) έδωσε δομή σε ομπρέλες και κορσέδες. Αν και το κυνήγι αυτών των φαλαινών έχει απαγορευτεί από τη δεκαετία του 1930, ο πληθυσμός των Δεξιών Φάλαινας του Βορείου Ατλαντικού δεν έχει ανακάμψει.

Οι ακτές της Τζόρτζια και της Βόρειας Φλόριντα είναι οι μόνες γνωστές περιοχές τοκετού φαλαινών στον κόσμο, γι‘ αυτό και ονομάστηκαν το κρατικό θαλάσσιο θηλαστικό της Τζόρτζια. Τώρα μια από τις πιο σπάνιες από όλες τις μεγάλες φάλαινες, έχει εκτιμώμενο πληθυσμό μόνο 420 ατόμων. Οι σωστές φάλαινες καταχωρήθηκαν ως απειλούμενες το 1970 και προστατεύονται από την ενόχληση και τον τραυματισμό από τον νόμο περί απειλούμενων ειδών του 1973, τον νόμο περί προστασίας των θαλάσσιων θηλαστικών του 1972 και τον νόμο για την απειλούμενη άγρια ​​ζωή της Γεωργίας του 1973. Ακόμα δεν είναι αρκετό.

Βιολόγοι του Τμήματος Διατήρησης Άγριας Ζωής διεξάγουν εναέριες έρευνες για τις όμορφες φάλαινες στα ανοιχτά της ακτής της Γεωργίας. Μαζί με τους εταίρους, η Georgia DNR έχει εφαρμόσει ένα λεπτομερές εκπαιδευτικό πρόγραμμα που στοχεύει εμπορικά λιμάνια ναυτιλίας και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως ναυτικές βάσεις στη Τζόρτζια και τη Φλόριντα. Συνεργαζόμαστε επίσης με τις λιμενικές αρχές, τους πιλότους του λιμανιού, το Ναυτικό, το Λιμενικό Σώμα και το Σώμα Μηχανικών για να προστατεύσουμε τις σωστές φάλαινες από συγκρούσεις με πλοία.

Βοηθήστε μας να σώσουμε τους γίγαντες της Γεωργίας μας

Να είστε σοφοί διαχειριστές του φυσικού περιβάλλοντος της Γεωργίας και να απολαμβάνετε υπεύθυνα την ύπαιθρο. Εάν κάνετε βαρκάδα στις ακτές της Γεωργίας από τον Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο, ακολουθήστε το Οδηγίες για την πλοήγηση στα δεξιά νερά των φαλαινών. Αναφέρετε τις θεάσεις δεξιάς φάλαινας καλώντας στο 800-272-8363. Και δωρίστε στο Πρόγραμμα The Nongame, η οποία συνεργάζεται στενά με την πολιτεία της Φλόριντα και την Εθνική Υπηρεσία Θαλάσσιας Αλιείας για την ανάκτηση πληθυσμών δεξιάς φάλαινας του Βορείου Ατλαντικού. Αυτές οι προσπάθειες είναι απαραίτητες για να αφαιρεθούν ποτέ οι σωστές φάλαινες από τη λίστα Απειλούμενων Ειδών. Υπάρχουν πολλές ιστορίες επιτυχίας πληθυσμών που επιστρέφουν στο τοπίο, αλλά πρέπει να αναλάβουμε δράση για να έχουμε ελπίδα για αυτό το αποτέλεσμα.

Σχετίζεται με