Κάνοντας τη Διαφορά | PDK International

7 Μαΐου 2019
Προς τιμήν της Εβδομάδας Εκτίμησης Δασκάλων, επικοινωνήσαμε με το προσωπικό της PDK International για να μάθουμε ποιος δάσκαλος στη ζωή τους τους ενέπνευσε περισσότερο. Καθ‘ όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης εβδομάδας, θα κοινοποιούμε τις απαντήσεις τους. Σήμερα, μάθετε για τον δάσκαλο που ενέπνευσε τον Chief Operating Officer του PDK, Albert Chen, να γίνει καλύτερος άνθρωπος:

„Glenn Patchell, AP English, Irvine High School (IHS), 1987 έκανε τη διαφορά για μένα δίνοντάς μου μια ταυτότητα αφού ζούσα στη σκιά της αδερφής μου για χρόνια. Η μεγαλύτερη αδερφή μου ήταν επικυριολόγος, θα συνέχιζε στην κορυφή της τάξης της ηλεκτρολόγου μηχανικού στο MIT, MD από το Johns Hopkins, Δερματολογική κατοικία στο Emory, συνεργάτης στο Stanford, καθηγήτρια και Αντιπρόεδρος Δερματολογίας και πολλές ακόμη διευθύνσεις στο Emory σήμερα. Παρομοίως, ο μικρότερος αδερφός μου με κυνηγούσε και θα γινόταν επίσης βραβευμένος, κορυφαίος στην τάξη του στο EE στο MIT, στο UCLA Computer Science, αντιπρόεδρος στο Sapient και CTO στο Buildium.

Αλλά βλέπετε, ήμουν μόλις δέκα τοις εκατό στην τάξη μου και δεν πήγα στο MIT για EE. Στο IHS, γινόταν αυτό το βραβείο κάθε χρόνο στον καλύτερο μαθητή σε κάθε μάθημα, επομένως θα υπήρχε ένα μετάλλιο κληρονομιάς για τους καλύτερους στην Ιστορία του AP και ούτω καθεξής. Η αδερφή μου είχε πολλά από αυτά και ο αδερφός μου, ως το πιο έξυπνο από τα παιδιά, ήταν ήδη έτοιμος για πολλά περισσότερα. Στο Advanced Biology, η αδελφή μου και εγώ έτυχε να είμαστε στην ίδια τάξη μαζί. Είχα τις υψηλότερες βαθμολογίες στην τάξη και ήμουν σίγουρος ότι θα έπαιρνα το μετάλλιο Heritage, αλλά πήγε στην αδερφή μου επειδή ήταν τελειόφοιτη και εγώ ήμουν μόνο δευτεροετής. Αρκεί να πω ότι ήμουν βαθιά στη σκιά της. Ο κ. Πάτσελ ήταν ο δάσκαλός μου Αγγλικών στο AP και ήταν και της αδερφής μου. Θυμάμαι ότι τα πήγαινα καλά στην τάξη του, αλλά πάντα ένιωθα ότι ενώ ήμουν καλύτερος από τον μέσο όρο σε πολλά πράγματα (όχι μόνο στην οικογένειά μου, αλλά με όλους τους φίλους μου που ήταν τα 40 χαρισματικά παιδιά μπροστά μου στο πρόγραμμα) ποτέ δεν ήταν ο καλύτερος σε κανένα πράγμα.

Έπειτα, μια μέρα, είχα έναν εναντίον ενός με τον κύριο Πάτσελ και μου είπε ότι δεν ζούσα στη σκιά της αδερφής μου, ότι ήμουν ο δικός μου άνθρωπος και ότι ξεχώριζα ως δικός μου άνθρωπος. Όπως μπορείτε να μαντέψετε, ο κ. Patchell μου έδωσε το μετάλλιο Heritage Award στα Αγγλικά AP εκείνη τη χρονιά, ξεπερνώντας 40 άτομα με ΣΔΣ καλύτερα από τη δική μου και πήρα το ένα μετάλλιο που δεν έκανε ποτέ η αδερφή μου. Πήρα επίσης ένα 5 στο AP Test, το μοναδικό μου εκείνη τη χρονιά. Ο κ. Πάτσελ δεν με έμαθε απλώς να γίνω καλύτερος συγγραφέας, αλλά με έμαθε να είμαι καλύτερος άνθρωπος, που δεν εξαρτάται από τη σύγκριση με άλλους. Μου δίδαξε ότι ανταγωνιζόμουν τον εαυτό μου και ότι πρέπει να αγωνίζομαι για την αριστεία – αυτό που κάθε δάσκαλος πρέπει να εμπνέει στους μαθητές του.

Μετά από τόσα χρόνια, φοβόμουν να απλώσω το χέρι φοβούμενος τα χειρότερα, αλλά πέρυσι, θέλοντας να ενημερώσω την οικογένειά του για το πόσο σπουδαίος άνθρωπος ήταν, έγραψα για να επικοινωνήσω με τον γιο του που είχε γίνει δάσκαλος μετά τον πατέρα του στο Το IHS, και προς έκπληξή μου, διαπίστωσε ότι ο κύριος Πάτσελ, ο κύριος Πάτσελ μου και όχι ο γιος του, ήταν ζωντανός και καλά. Του έγραψα και του είπα τι διαφορά έκανε στη ζωή μου. Δεν θυμόταν μόνο εμένα, αλλά και τον αδερφό μου και την αδερφή μου. Είναι 81 ετών και μόλις αποσύρθηκε από το UCI αφού δίδαξε γενιές δασκάλων να είναι εκπαιδευτικοί εκεί. Θα ήθελα πολύ να τον αναγνωρίσω για την υπηρεσία του και τον αντίκτυπο που είχε. Θα ήθελα πολύ να τον τιμήσω γιατί χωρίς αυτόν, δεν θα ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα».